سازمان یادگیرنده به عنوان یک مزیت رقابتی پایدار

یکی از راههای کسب مزیت رقابتی پایدار، تاکید و توجه بر یادگیری مستمر کارکنان سازمان به منظور نیل به اهداف سازمانی با حداکثر اثربخشی است. مسلما، محیط متغیر امروز، به سازمانها اجازه نخواهد داد که در مقابل فشارهای ناشی از مهارت، تواناییهاو تکنولوژیهای رقبا، به صورت سنتی و همیشگی اداره شوند. بسترسازی و زمینه سازی یادگیری و آموزش سریعتر از رقبا، می تواند به سازمان کمک کند تا نسبت به رقبا سریعتر و بهتر گام بردارد. محیط متلاطم و متغیر شرکتها که مشخصه اصلی آن جهانی شدن بازارها، تغییر نیازهای مشتریان و افزایش رقابت در بازار محصولات می باشد، شرکتها را مجبور می سازد تا پیوسته به دنبال بهبود عملکرد خود باشند. امروزه، آموزش و یادگیری شرط اصلی پیشرفت و موفقیت هر سازمانی می باشد. چرا که آموزش از یک طرف، کارکنان را ورزیده ساخته و توانائیهای بیشتر و پر بارتری را در آنها ایجاد می کند. از طرف دیگر، باپیشرفت و افزایش مهارتهای کارکنان، نیازها و خواسته های مشتریان به نحو مطلوبتری برآورده می شوند که این امر کسب مزیت رقابتی پایدار را برای سازمان به ارمغان می آورد. در این مقاله به بررسی مفاهیم و ویژگیهای سازمان یادگیرنده و نیز نقش آن در کسب مزیت رقابتی پایدار پرداخته می شود.

Keywords:

یادگیری , سازمان یادگیرنده , رویکردها و ویژگی های سازمان یادگیرنده , کسب مزیت رقابتی پایدار