حسین شکریان امیری - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مازندران
حسین علی پور - طلبه سطح یک حوزه علمیه قم
سید محمد موسوی - طلبه سطح یک حوزه علمیه قم

بر اساس شرع مقدس اگر فردی وفات کند ، اشخاص معینی که در کتاب خدا معین شده اند ، از او ارث می برند ولی اگر کسی از همین افراد معین، او را به قتل برساند و به عمد و ستمو بر خلاف شرع باشد به دلیل عمل به نقیض مقصود او و روایات کثیری ، این شخص ، از ارث محروم می گردد که این مطلب نزد علمای شیعه اجماعی می باشد ولی اگر آن شخص غیر عمد و به خطا مورث خویش را به قتل برساند در ارث بردن او از ترکه و دیه روایات و اقوال مختلفی مطرح شده است که یک قول ، ارث بردن را مطلق میداند چه از ترکه و چه از دیه ، و در مقابل قول ، اطلاق در عدم ارث بردن است هم از ترکه و هم از دیه و قول سوم قایل به تفصیل شده که از ترکه ارث می برد ولی از دیه ارث نمی برد ، که نگارنده در این پژوهش در صدد آن است که اقوال را نقد و بررسی کرده و نظریه مختار که بر پایه روایات صحیح تر و روشن تر و شریعت اسلام می باشد را ،روشن کند

قتل خطایی، مانعیت از ارث ، دیه ، ترکه