عدم تعارض ماده 1106 قانون مدنی با اشتغال زنان

قانون مدنی به پیروی از شریعت مقدس اسلام نفقه در عقد دایم را برعهده شوهر قرار داده است ماده 1106 اما طرفداران حقوق زن این ماده را بر گرفته از نص قرآن است حاوی پیام ضد اشتغال زنان دانسته و به عنوان مانعی در برابر اشتغال زنان مطرح کردند چرا که به موجب این قانون نفقه زن در عقد دایم بر عهده شوهر است و این امر می تواند کاهش مشارکت شغلی زنان را در پی داشته باشد. در این مقاله ثابت می شود که دیدگاه فمنیست هادر مورد ماده 1106 قانون مدنی و تعارض آن با اشتغال زنان افراط گرایانه می باشد و پاره ای توهمات و بد فهمی ها سبب انتقاد آنان از این ماده شده است چرا که طبق دیدگاه فقها امامیه اگرچه زن برای خروج از منزل به اجازه شوهر احتیاج دارد اماهیچ یک به صراحت خیورجی را که منافی با حق استمتاع مرد باشد مانع نفقه نمی دانند و از مصادیق نشوز نمی باشد که به تبع آن نفقه به زن تعلق نگیرد و علاوه بر آن شرط ضمن عقد نکاح برای اشتراط اشتغال زنان بعد از عقد نکاح نیز پیش بینی شده است.

Keywords:

نفقه , نشوز , خروج از منزل , اشتعال بانوان