بررسی اثر میکروسیلیس در بتنهای سبک خود متراکم

هدف از این مقاله تعیین درصد بهینه جایگزینی دوده سیلیس به عنوان بخشی از سیمان در بتن خودتراکم سبک حاوی سبکدانه لیکا میباشد.استفاده از دوده سیلیس با هدف تامین شاخصهای جریان پذیری بتن تازه به ویژه تامین پایداری و همچنین کسب خواص مکانیکی سازه ای، مورد استفاده قرار گرفت. بررسی بکارگیری مقادیر متفاوت دوده سیلیس بر خواص بتن تازه از طریق اندازه گیری قطر پخش شدگی درآزمایش جریان اسلامپ و ارزیابی جریان پذیری در آزمایشهای جعبه L و قیف V و همچنین بررسی پایداری مخلوط به روش سنجش پایداری چشمی صورت گرفت. همچنین تغییرات خواص مکانیکی بتن سخت شده در آزمایشهای مقاومت فشاری، کششی و خمشی وارزیابی نفوذپذیری با اندازه گیری درصد جذب آب اولیه و نهایی بررسی شد. برآیند نتایج نشان داد که بکارگیری 15 درصد دوده سیلیس در طرحهای ساخته شده با نسبت آب به مواد سیمانی 35 / 0 و مجموع 500 کیلوگرم مواد سیمانی در متر مکعب، درصد بهینه جایگزینی دودهسیلیس از نظر کسب بهترین عملکرد بتن تازه و سخت شده می باشد. همچنین 10 درصد جایگزینی این پوزولان، حالت بهینه مصرف در طرحهای ساخته شده با نسبت آب به مواد سیمانی 3 / 0 و مجموع 450 کیلوگرم مواد سیمانی را دارا خواهد بود.

Keywords:

بتن سبک , دوده سیلیس , بتن خودتراکم , سبکدانه , لیکا