بررسی اثر اتصالات مفصلی وخمشی در سازه های فولادی در برابر خرابی پیش رونده

خرابی پیشرونده پدیدهای است که یک خسارت جزیی یا شکست موضعی یا خرابی موضعی اولیه از یک المان به المان دیگر موجب فروپاشی در کل سازه یا قسمت بزرگی از سازه میگردد. با توجه به اینکه رفتار سازهها در خرابی پیشرونده میتواند عوامل مختلف از جمله نحوه انتقال بارها در گرهها مرتبط باشد، لذا نوع اتصالات و رفتار آنها میتواند در خرابی پیشرونده سازه بسیار موثر گردد. از اینروبررسی اثر نوع اتصال در خرابی پیشرونده سازهها میتواند عملکرد سیستمهای مقاوم جانبی سازههای فولادی را بخوبی نشان دهد.برای بررسی این موضوع، سازههایی با تعداد طبقات 5و8و10و 15 با سیستم مقاوم جانبی خمشی که اتصالات آن گیردار باشد و باسیستم قاب ساده مهاربندی شده که اتصالات آن مفصلی باشد، تحت بارگذاری قرارگرفته و در نرم افزارSAP 2000 مدلسازی و طراحی شده است. با تحلیل تاریخچه زمانی مدلها مشخص میگردد که مقدار پاسخهای لرزهای از جمله مقدار تغییر مکان جانبی طبقات،برش پایه، مقدار نیروی داخلی ستونها و همچنین گسترش خرابی در سازهها در حالت استفاده از اتصالات گیردار و مفصلی نسبت بهم متفاوت میباشد. لازم به توضیح است که مقادیر نیروهای محوری، برشی و خمشی المانها در قابهای خمشی بیشتر از قابهایمهاربندی بوده و بر اساس موقعیت حذف ستون متفاوت میباشد. لذا میتوان گفت که مقادیر نیروهای داخلی در قاب خمشی بیشتر از مهاربندی و مقدار جابجایی قایم کمتر از قاب مهاربندی میباشد.

Keywords:

خرابی پیش رونده , قاب خمشی , قاب مهاربندی , اتصال گیردار , اتصال مفصلی