محسن تهرانی زاده - استاد، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
محمدصادق برخورداری - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
سیدوحید سپهرموسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران

تراز پایه همواره از جمله پارامترهای موثر در تعیین نیروی لرزهای و طراحی مقدماتی مقاطع سازه بوده است. مطابق آیین نامه 2800 در مواردی که در محیط زیرزمین، دیوارهای بتن مسلح اجرا شده به صورت یکپارچه با سازه وجود دارد و زمین اطراف کوبیده و متراکم است، ترازپایه در بالای دیوار زیرزمین در نظر گرفته میشود. در تعیین سطح تراز پایه حرکت افقی زمین دارای اهمیت بسیاری است. معمولا حرکت افقی زمین به وسیله برش و اصطکاک بین کنارههای دیوار زیرزمین و فونداسیون و همچنین اصطکاک بین سطح زیرین دال وفونداسیونهای کم عمق به سازه منتقل میشود. حالتهای مختلفی مانند پیهای غیر همسطح سازهها، نوع خاک اطراف ساختمان،اندرکنش خاک با سازه و غیره بر روی محل تراز پایه تاثیر گذار میباشند. در این مقاله مطالعات انجامشده در سالهای گذشته پیرامون تراز پایه، مورد بررسی قرارگرفته است.

تراز پایه، اندرکنش خاک و سازه، پیهای غیر همسطح، ساختمانهای بلند