اکبر خیالی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
بیت اله بدرلو - استادیار، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران
فریمان رنجبری - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

اگرچه در زلزلههای اخیردنیا سازههای طراحی شده براساس ضوابط لرزهای موجود در حفظ ایمنی افراد مناسب عمل کردهاند، اما دامنه خرابیهای ایجاد شده در سازهها و خسارت اقتصادی وارده بسیار گسترده و خارج از انتظار بوده است. از اینرو طراحی براساس عملکرد به عنوان روشی که مبتنی بر پذیرش تغییرمکان و شکلپذیری مورد انتظار باشد، مورد توجه قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا سه سازه باارتفاع 3 ، 7 و 12 طبقه )بر مبنای استاندارد 2800 ویرایش چهارم و با رعایت کلیه معیارها و ضوابط در مورد قابهای خمشی فولادی متوسط در نسخه جدید مبحث دهم مقررات ملی ساختمان( طراحی شده است. سپس این سازه ها با استفاده از تحلیل استاتیکیغیرخطی و معیارهای دستورالعمل بهسازی لرزه ای ایران و FEMA356 بررسی شده و عملکرد لرزهای سازهها مقایسه گردیده است. مفاصل پلاستیک تغییرمکانی و سطوح عملکرد بر اساس ضوابط مدلسازی غیرخطی اعضاء مندرج در دستورالعمل بهسازی لرزه ایساختمانهای موجود و آیین نامه 2800 ایران ویرایش چهارم تعریف شده است. نتایج نشان داد که روشهای مبتنی بر تحلیل استاتیکی غیرخطی در قیاس با تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی، در ارزیابی سطح عملکرد سازه، از دقت کافی برخوردار بوده و همچنین ساختمانهای طراحی شده، سطح عملکرد )آیین نامه 2800 ایران ویرایش چهارم( ایمنی جانی را برآورده می کنند.

سطح عملکرد، پوش آور، تحلیل غیر خطی، قاب فولادی