پاسخ لرزه ای اتصالات بتن آرمه تقویت شده به صورت U شکل به وسیله ورقهای FRP با در نظر گرفتن اثرات جداشدگی و لغزش

در سالهای اخیر ترمیم و تقویت اعضای بتن آرمه با استفاده از کامپوزیتهای FRP به عنوان روشی کارامد مطرح بوده است. در این زمینه محققین بسیاری تاثیر استفاده از این کامپوزیتها را در رفتار اعضای بتن آرمه مورد مطالعه و آزمایش قرار داده اند. از میان اعضای بتن آرمه موجود در یک سازه، اتصالات نقش اساسی در تعیین رفتار کلی سازه دارند؛ به نحوی که تغییرات سختی و مقاومت و نحوه شکستآنها، رفتار سایر اعضا را تحت تاثیر قرار میدهد. در این عضو خاص از یک طرف به علت تراکم زیاد میلگردها و از طرفی به دلیل مسایل اجرایی، لاجرم ضعفهای بسیاری به وجود میآید. در این مقاله با استفاده از نرم افزار Abaqus چند نمونه از اتصالات آزمایش شده توسطسایر محققین، مدلسازی شده است. اندرکنش موجود بین این مصالح از جمله اثر جداشدگی بین ورق کامپوزیتی و بتن و همچنین اثر پیوستگی- لغزش بین بتن و میلگرد با استفاده از المانهای چسبنده و فنرهای غیر خطی در نظر گرفته شده است. مدلهای ایجاد شده بهصورت U شکل تحت اشکال و طولهای مختلف تقویت، بررسی و سعی شده است تا با استفاده از این روشها، ضعفهای موجود در آنها مرتفع و نوع شکست در آنها تغییر داده شود. نتایج نشان میدهد در صورت استفاده از شکل و طول مناسب تقویت، هم افزایش سختی و مقاومت در اتصال وجود خواهد داشت و هم تاثیر پدیده جداشدگی کاهش مییابد و همچنین میتوان ضعف حاصل از کاهش طول مهاری کافی و کمبود آرماتورهای عرضی را بهبود بخشید

Keywords:

Abaqus , FRP , تقویت U شکل , اندرکنش , اتصالات