مریم میرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، مجتمع ولیعصر، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی
داود عبداللهی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام شهر ری، دانشکده مدیریت و حسابداری

در سال های اخیر توجه به نقش مدیر به عنوان رهبر آموزشی و مهمترین عامل تغییر و تحول در موفقیت برنامه های آموزشی و پرورشی مدرسهی سبب گردیده که کار برنامه ریزان آموزش مدیران زیر سوال قرار گیرد، و برنامه ریزان به تجدیدنظر در برنامه های آموزشی و جست و جوی رویکردهای کارآمدتر برای آماده سازی مدیران بپردازند. انتقال از برنامه های سنتی آموزش مدیران مدرسه در زمینه هایی مانند ناکارآمدی ساختار برنامه ها، تدریس انتزاعی یا عدم سازگاری بین نظریه و عمل، فقدان شیوه مناسب، ناسازگاری برنامه با شیوه های یادگیری، و روحیه بزرگ سالان موجب شده که در چند دهه اخیر تلاش های بسیاری در دانشگاه های بزرگ دنیا برای تغییر برنامه های سنتی آموزش مدیران و سازگار کردن آن با نیازهای این حرفه انجام گیرد. این مقاله به بررسی و تحلیل سبک های نوین و تضادهای غالب در مدیران آموزشی می پردازد. روش مطالعه و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده است؛ یعنی استفاده از کتاب های چاپی و دیجیتالی و مقالات موجود در کتابخانه های سنتی و دیجیتالی.

مدیریت، مدرسه، مدیریت آموزشی، برنامه ریزی آموزشی