عماد رضایی - استادیار گروه حسابداری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ایران.
مهران مظفری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حسابداری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ایران.
میلاد مظفری - کارشناس ارشد گروه مدیریت، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، ایران.

امروزه با تغییرات سریع در بازار مالی جهانی، بانک ها با چالش های بسیاری در قالب افزایش رقابت در بازارهای مالی داخلی و بین المللی روبرو هستند . این محیط جدید، که در آن بانک ها, خصوصیات مالی ، نقاط ضعف در ارزیابی خطرات و آسیب پذیری را به کار می گیرند. آینده سیستم بانکداری بطور گسترده به اینکه چطور آنها بخوبی خطرات را مدیریت می کنند بستگی خواهد داشت. این توانایی می تواند بهبود یابد اگر عوامل این خطرات به طور سیستماتیک شناسایی شوند. بنابراین یک نیاز حیاتی برای داشتن یک بصیرت وجود دارد که چگونه ساختار مالکیت یک بانک و ساختار سپرده , تصمیمات سرمایه گذاری، عملکرد و در نهایت ریسک ورشکستگی را تحت تاثیر قرار می دهد. در این پژوهش برای نشان دادن تاثیرات ساختار مالکیت , ساختار سپرده و تنوع درآمد بر ریسک ورشکستگی بانک ها تلاش شده. بخصوص, درنتیجه مشاهدات از دوره 2005 تا 2012 , که تاثیر تمرکز مالکیت و ساختار سپرده بر ارتباط بین ساختار درآمد و ریسک ورشکستگی در بانک ها تحلیل شده است. یک مدل SLS3 که به طور مشترک , تاثیر تمرکز مالکیت و ساختار سپرده در تنوع درآمد و خطر ورشکستگی را تحلیل می کند، مشخص می کنیم. مطابق با بهترین دانش ما، به رسمیت شناختن تاثیر تمرکز مالکیت و ساختار سپرده در ارتباط بین ساختار درآمد و عملکرد بانکی یک رویکرد جدید در این زمینه است. این پژوهش چندین یافته را آشکار می سازد: 1- از دست دادن سود و به اشتراک گذاری (ساختار درآمد) فعالیت های درآمد زا با نمونه بانک ها که خطر کمتر ورشکستگی را دارند همراه است. 2- سهامداران عمده , تصمیمات سرمایه گذاری استرتژیک را تحت تاثیرقرار می دهند و به سرمایه گذاری در پروژه های با ریسک کمتر به منظور افزایش سودآوری بانک و اطمینان از ثبات بانکداری ترجیح می دهند. 3- تاثیرسهامداران بزرگ , منجر به توجه بیشتر پرداخت برای کاهش خطر ورشکستگی بعنوان مخالفت برای به حداکثر رساندن سود می شود. 4- سهامداران عمده , خطر ورشکستگی را افزایش می دهند همانطور که بوسیله نمره z اندازه گیری شده است. 5- تمرکز مالکیت , ریسک بانک را افزایش می دهد.

ساختار مالکیت، ساختار سپرده، ساختار درآمد و ریسک ورشکستگی