زهرا اسدی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر
حسن زلقی - استادیار گروه حسابداری، دانشگاه بوعلی سینا، داتشکده علوم اقتصادی و اجتماعی

در این پژوهش تاثیر سرمایه گذاران نهادی موجود در ساختار شرکت ها بر اقلام تعهدی اختیاری که، یکی از سازه های مهم اندازه گیری سود می باشد، بررسی خواهد شد. سهامداران به دو گروه سهامداران فردی و سهامداران نهادی طبقه بندی می شوند. توانایی مدیران جهت مدیریت فرصت طلبانه سود گزارش شده از طریق نظارت موثر برون سازمانی توسط ذینفعانی نظیر سرمایه گذاران نهادی محدود می شود. سرمایه گذاران نهادی سهامداران عمدهای هستند که با قدرت اعمال نفوذهایی که دارند می توانند بر تصمیمات مدیریت اثرگذار باشند به عبارت دیگر سرمایه گذاران نهادی فرصت ، منابع و توانایی نظارت بر مدیران واحد تجاری را دارند. یافته های پژهش های صورت گرفته حاکی از عدم وجود رابطه معنادار بین سرمایه گذاران نهادی و اقلام تعهدی اختیاری می باشد. در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران می شود نظارت این شرکتها از دو جناح شامل نظارت از دید دولت و دیگری از دید سایر سرمایه گذاران حاضر در بورس می باشد. این جنبه های نظارتی، محدودیت هایی را برای مدیریت به منظور استفاده از روش هایی که موجب افزایش اقلام تعهدی می شود، به وجود می آورد.

سرمایه گذاران نهادی، اقلام تعهدی اختیاری، مدیریت سود