شیرین صمصامی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد واحد بین الملل عضوهیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد طبس
مه دخت پورخالقی چترودی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدمهدی فراهی - استادیار مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد

مدیریت فرایند به کارگیری موثر و کارآمد منابع مادی و انسانی در برنامه ریزی، سازماندهی، بسیجمنابع و امکانات، هدایت و رهبری منابع انسانی، نظارت و کنترل وایجاد هماهنگی براساس نظام ارزشی قابلقبول برای رسیدن به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده است.با توجه به این که صاحب نظهران علم مدیریتجدید براین باورند که مبدعان این علم اروپاییان هستند، در این جستار سعی کرده ایم با روش توصیفی–تحلیلی مولفه های مشترک مدیریتی فردوسی و هنری فایول- یکی از تاثیرگذارترین مدافعان نظریه مدیریتجدید- را به منظور شناخت، معرفی و نهادینه کردن اصول مدیریت ایرانی ،بررسی کنیم . با تطبیق اصولمدیریتی فردوسی و فایول در اداره امور ، ضمن دریافت مشترکات به این نتیجه رسیده ایم که فردوسی با تبحرخاص یک نظریه پرداز مدیریتی، تمام اصول مدیریتی فایول (تقسیم کار، اختیار و مسوولیت، انضباط، وحدت فرماندهی، وحدت مدیریت، تبعیت منافع فردی از منافع جمعی، اجرت و پادات، تمرکی، رعایت سلسله مراتب،نظم، عدالت، امنیت شغلی، ابتکار عمل و روحیه جمعی) را در شاهنامه و در روش حکومتی شاهان تصویرکردهو بهترین الگوی حکومتی بومی را برای حاکمان زمانش ارایه داده است.

فردوسی، فایول، شاهنامه، اصول مدیریتی