محمدحسین داورپناه جزی - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان، (خوراسگان)، اصفهان، ایران
مژگان عارفی - استادیار گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتیی، دانشیهاه آزاد اسی،می، واحید اصفهاناسوراسیهان ، اصیفهان،ایران

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان تاثیر آموزش روان شناسی مثبت گرا بر تاب آوری کارمندان بانیک سپه اصفهان به مرحلهاجرا در آمد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضرشامل تمام کارمندان بانک سپه شهر اصفهان در سال 1395 بودند که با شیوه نمونه گیری در دسترس در مجموع 30 کارمند انتخابو به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (15 کارمند) و آزمایش (15 کارمند) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 2 ماه (دهجلسه 70 دقیقه ای) مداخله روان شناسی مثبت گرا را دریافت نمودند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را در طول فرایندانجام پژوهش دریافت نکردند. در این مطالعه ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه تاب آوری کانر - دیویدسن (2003) بود که قبلو بعد از آموزش مداخله روان شناسی مثبت گرا بر روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. داده های جمع آوری شده بااستفاده از تحلیل کواریانس با بهره گیری از بسته نرم افزاری SPSS24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات تاب آوری کارمندان بانک سپه در اثر مداخله روان شناسی مثبت گرا دچار افزایش معنادار شده است (p<0/001). بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش می توان از مداخله روان شناسی مثبت گرا در جهت بهبود تاب آوری کارمندان بانک سپه بهره برد.

روان شناسی مثبت گرا، تاب آوری، کارمندان بانک سپه