سلامت معنوی (مطالعه موردی: بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان)

سازمان جهانی بهداشت کیفیت زندگی را به مفهوم درک و برداشت هر فرد از موقعیت خود در زندگی با توجه به شرایطفرهنگی و نظام ارزشی اجتماعی که در آن زندگی می کند، معنا می کند. شیوع بالای دیابت نوع 2 در کشور و پایین بودننسبی کیفیت زندگی در این بیماران و عوارض ناشی از ضعف کیفیت زندگی و اهمیت بعد معنوی سلامت به عنوان جنبه ایکه کمتر موردتوجه قرارگرفته و همچنین بررسی تفاوت متغیرهای جمعیت شناختی در بیماران تحت دیالیز با کیفیتزندگی و سلامت معنوی، نیاز به انجام این گونه پژوهش ها الزامی است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و باهدفتعیین رابطه سلامت معنوی و کیفیت زندگی با و ویژگی های فردی در بیماران مبتلا بیماران مبتلابه نارسایی مزمن کلیه دربیمارستان خاتم الانبیا زاهدان انجام گرد ده. جهت جمع آوری داده ها از 2 پرسشنامه سلامت معنوی (SWB) و کیفیت زندگی (BREF-WHOQOL) استفاده شد. نتایج نشان داد بین زنان و مردان در متغیر سلامت معنوی تفاوت معنی داری وجود دارد و در بیب کیفیت زندگی در دو گروه بیمار، تفاوت معنی داری وجود ندارد. مقایسه میانگین نشان داد که بین سنبیماران و سلامت معنوی آنان تفاوتی وجود ندارد. بین متغیرهای سلامت معنوی، کیفیت زندگی با طول مدت بیماریدیابت رابطه معنی داری وجود ندارد. یافته های این مطالعه نشان داد که بیماران همودیالیزی با برخورداری از برخیویژگی های فردی، متحمل رنج بیشتری می شوند. شناخت عوامل فردی موثر بر کیفیت زندگی این بیماران می تواند درطراحی برنامه های مراقبتی و درمانی مطلوب تر به کادر بهداشتی کمک نماید.

Keywords:

کیفیت زندگی , سلامت معنوی , دیابت نوع 2 , عوامل فردی