اثربخشی معنا درمانی بر کیفیت زندگی زوجین ناسازگار

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنا درمانی بر کیفیت زندگی زوجین ناسازگار صورت گرفت. روش کار: طرح این پژوهش از نوعآزمایشی به شیوه ی پیش آزمرن-پس آزمون با گروه شاهد بوده است. جامعه ی تحقیق شامل به مراکز مشاوره ای زوجین ناسازگار در مشهد درسال 1395 برده است. از این جامعه، 30 مراجع به شیوه ی تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند. به شیوه ی جایگزینی تصادفی، افراددر دو گروه قرار گرفتند. با استفاده از پرسش نامه ی کیفیت زندگی میزان متغیر وابسته در مراجعان اندازه گیری شد (پیش آزمون). بعد ازمداخله ی فردی بر دو گروه آزمون به تعداد 8 جلسه، سرانجام میزان تغییر متغیر وابسته در دو گروه مجددا اندازه گیری گردید (پس آزمون) واز تحلیل کواریانس چندمتغیره برای بررسی میزان تاثیر پیش آزمون و روش درمانی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانسچندمتغیری نشان داد که بین مراجعان گروه های آزمرن و شاهد در متغیر وابسته ی کیفیت زندگی، تفاوت معنای داری وجود دارد(F=80/06, P<0/0001). نتیجه گیری: به این ترتیب، فرضیه های مبنی بر اثربخشی معنا درمانی بر کیفیت زندگی زوجین ناسازگار، تایید شدند.

Keywords:

معنا درمانی , کیفیت زندگی , زوجین ناسازگار