بهینه سازی سختی آلیاژ آلومینیوم A380 در فرآیند شکل دهی نیمه جامد با استفاده از ویبراتور مکانیکی

امروزه استفاده از آلیاژهای پایه آلومینیوم به علت سبکی و خواص مکانیکی مطلوب آن ها در صنایع اتومبیل سازی و هوافضا رو به گسترش می باشد. در بین روشهای مختلف تولید محصولات، فرآیند شکل دهی نیمه جامد به علت ایجاد خواص مکانیکی عالی برای این آلیاژها، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله بهمنظور اعمال تنش برشی بر دوغاب نیمه جامد در جهت حذف ذرات دندریتی از مکانیزم ارتعاش با استفاده از دستگاه ویبراتورمکانیکی استفاده شده است. آلیاژ موردبررسی قرار گرفته آلومینیومA380 میباشد که تاثیر مقدار و زمان اعمال تنش برشی، همچنین دمای ریخته گری به عنوان مهمترین پارامترهای ورودی فرآیند مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. در این راستا نمونه هایی از مذاب های آلومینیوم A380 تحت فرکانس های ارتعاش متفاوت و دماهای ریخته گری متفاوت و زمان های ارتعاش قرار گرفت و سپس در نهایت با استفاده از بهینه سازی به کمکالگوریتم ژنتیک، بهترین نتیجه از لحاظ سختی نمونه حاصله، بدست آمد. نتایج نشان داد که دمای مذاب بیشترین تاثیر را بر روی سختی دارد و با افزایش فرکانس زمان آن باعث میشود دانه ها به سمت کروی شدن بروند و سختی قطعه افزایش یابد

Keywords:

ریختهگری نیمهجامد , بهینه سازی , آلیاژA380 , ویبراتور مکانیکی , سختی برینل