بررسی رفتار آب گریزی و خودتمیزشوندگی سطوح فوق آب گریز پوشش داده شده با نانوکامپوزیت زمینه پلیمری

کامپوزیت پلی دی متیل سیلوکسان و نانوذرات سیلیکا سنتز شد و به منظور بررسی تاثیرمقدار نانوذره سیلیکا بر خاصیت ابرآبگریزی، کامپوزیتهایی با مقادیر مختلفی از نانوذرات سیلیکا ) 5 / 0 ، 1 ، 2 ، 3 و 4( تهیه گردید و کامپوزیت محتوی چهار درصد وزنی سیلیکا بیشترین خاصیت ابر آبگریزی )زاویه تماس = 158 ( را از خود نشان داد. جهتبررسی خاصیت آبگریزی آزمون اندازهگیری زاویه تماس قطره آب انجام شد و زاویه تماس نمونهها با یکدیگر مقایسه گردید. نحوه توزیع ذرات پرکننده درون پلیمر با تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی) SEM (مشخص شد. به دلیل اهمیت زبری سطحدر خاصیت آبگریزی از میکروسکوپ نیروی اتمی) AFM ( جهت ارزیابی ویژگیهای سطحی کامپوزیت بهره گرفته شد

Keywords:

نانوکامپوزیت , پلی دی متیل سیلوکسان , ابرآبگریزی , نانوذرات سیلیکا