مریم خدایاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب دانشگاه ارومیه
بهزاد حصاری - استادیار و عضو هیات علمی گروه آب دانشگاه ارومیه
حجت الله احمدی - دانشیار و عضو هیات علمی گروه آب دانشگاه ارومیه
مریم محمدپور - دانشجوی دکترای منابع آب گروه آب دانشگاه ارومیه

در مناطق خشک و نیمه خشک بخش عمده ای از آب شرب و کشاورزی از طریق آب های زیرزمینی تامین می شود. اگر میزان برداشت از آبخوان با تغذیه طبیعی آن برابر نباشد منجر به افت مداوم سطح ایستابی و به هم خوردن تعادل آن خواهد شد. از این رو تغذیه مصنوعی به عنوان راه حلی برای این مشکل پیشنهاد شده است. آبخوان دشت خوی یکی از این آبخوان ها بوده که به دلیل استحصال بی رویه از چاه های منطقه در طول سالیان طولانی، سطح آب در منطقه رشد منفی داشته است. برای رفع مشکل پایین افتادن سطح آب در دشت مذکور طرح تغذیه منصوعی خوی در سال 1378 اجرا شده است. در این تحقیق با بررسی تراز سطح آب زیرزمینی دشت خوی، تغییرات سطح آب در سال های مختلف با توجه به 57 پیزومتر موجود برآورد شد و سپس با تهیه نقشه های مختلف در مدل سیستم اطلاعات جغرافیایی (ARCGIS10.3)، مناطق با افت شدید سطح آب زیرزمینی شناسایی گردید. نتایج نشان داد بیشترین افت سطح آب از سال 1387 تا 1394 در قسمت های عمده ای از شمال دشت اتفاق افتاده است. همچنین در محل اجرای طرح تغذیه مصنوعی تراز سطح آب زیرزمینی طی آن 8 سال افزایش یافته است.

آبخوان دشت خوی، تراز آب زیرزمینی، تغذیه مصنوعی، ARCGIS10.3