رفعت زارع بیدکی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه شهرکرد
زینب علیمیرزایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و مهندسی آبخیزداری دانشگاه شهرکرد
رسول زمانی احمدمحمودی - استادیار گروه شیلات دانشگاه شهرکرد

خشکسالی پدیده ای گسترده ای است که با استفاده از شاخص های مختلف ارزیابی می شود. شاخص های خشکسالی معمولا به صورت نقطه ای محاسبه می شوند درحالیکه شدت وقوع پدیده خشکسالی در بخش های مختلف حوزه ی آبخیز متفاوت است. میانیابی یکی از مهمترین روش هایی است که اقلیم شناسان در مطالعات پهنه بندی از آن بهره مند می شوند. در این پژوهش باهدف بررسی روش IDW در میان یابی شدت خشکسالی هواشناسی در حوزه آبخیز کارون شمالی، سه شاخص خشکسالی هواشناسی RAI،SIAP و SPI در 11 ایستگاه بارانسنجی منطقه برای سال های 1364 تا 1395 محاسبه شد. به منظور پهنه بندی مقادیر شاخص ها با روشIDW، سال های نمونه 1386 -87 (خشکسالی بسیار شدید)،1391 -92 (وضعیت نرمال) و 1384 -85 (ترسالی متوسط) انتخاب و با نرم افزارهای GS plus و Arc GIS، نقشه های مربوطه ترسیم شد. نقشه ی حاصل از پهنه بندی خشکسالی (سالی آبی (1386-87 نشان می دهد خشکسالی هواشناسی در بخش شرقی حوزه آبخیز کارون شمالی نسبت به بخش های دیگر شدیدتر بوده است.

میانیابی، شاخص بارش استاندارد، خشکسالی هواشناسی