سید روح اله موسوی فر - کارشناس ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
فریدون رادمنش - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
حیدر زارعی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،

پس از یخچال ها، منابع آبزیرزمینی دومین منبع مهم آب شیرین موجود در جهان هستند. توسعه جمعیت، کشاورزی و صنعت سبب افزایش برداشت از این منابع شده و افت سطح آبزیرزمینی را به همراه داشته است. برای آگاهی از وضعیت منابع آبزیرزمینی و مدیریت بهینه آن لازم است بررسی دقیقی از نوسانات و روند تغییرات سطح آب زیرزمینی انجام شود. با بررسی دقیق نوسانات سطح آب زیرزمینی میتوان از آن در برنامه ریزی تامین آب قابل اعتماد و نیز در مدیریت منابع آب استفاده نمود. درمطالعه حاضر، روند تغییرات آبزیرزمینی دشت خانمیرزا واقع در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از اطلاعات 10 حلقه چاه مشاهداتی در مقیاس سالانه با استفاده از روش من-کندال و تحلیلگر شیب سن ارزیابی و سپس نتایج حاصل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پهنه بندی با استفاده از روش IDW با در نظر گرفتن آمارهZ_ آزمون من-کندال (MK) در مقیاس سالانه نشان داد افت آبزیرزمینی در مرکز و نواحی شرقی منطقه مورد مطالعه شدیدتر از سایر نواحی است به عبارتی روند کاهشی شدیدتری در مقیاس سالانه در منطقه مذکور مشاهده می شود درعین حال در شمال و جنوب منطقه مورد مطالعه این روند کاهشی، دارای شدت کمتری است.

روند تغییرات، سطح آب زیرزمینی، کندال من، تخمین گر شیب سن