محمدمهدی مقیمی - استادیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فسا
فاطمه اسماعیل منش - دانش آموخته کارشناسی گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فسا

سیلاب یکی از پدیده های طبیعی مخرب است که با پیش بینی های لازم میتوان خسارت این پدیده را به حداقل یا حتی صفر رساند که این مستلزم برآورد مطمینی از حداکثر دبی سالانه با دوره های بازگشت طولانی مدت است. در این تحقیق جهت برآورد دبی سالانه حداکثر با دوره های بازگشت مختلف از برازش توزیع های مختلف آماری بر داده های مشاهده شده استفاده گردید و با استفاده از آزمون های نیکویی برازش (آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، اندرسون-دارلینگ و کای مربع) بهترین توزیع برای برازش بر دادههای مشاهده شده در رودخانه های مختلف در استان فارس به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده بهترین توزیع برای برازش بر داده های مشاهده شده در رودخانه های سفید، خشک، شورخارستان، نهر اعظم، راهدار و تنگ بستانک به ترتیب مقدار اکستریم تعمیم یافته، پیرسون تیپ سه، اکستریم تعمیم یافته، لوگ پیرسون تیپ سه، اکستریم تعمیم یافته و لوگ پیرسون تیپ سه می باشندضمنا. با توجه به مناسب ترین توزیعهای به دست آمده، حداکثر دبی با دوره بازگشت 100 ساله در رودخانه های مذکور به ترتیب 124/9، 84/7، 161/0، 140/8، 94/5 و 171/9 متر مکعب بر ثانیه به دست آمد.

دوره بازگشت سیلاب، تابع چگالی توزیع، حداکثر دبی سیلاب، استان فارس