آرمینه عبادی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران - مهندسی آب، دانشگاه تربیت مدرس
مرتضی علوی نیا - دکتری مهندسی عمران - مهندسی آب، پژوهشگر پژوهشکده مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس
فرزین نصیری صالح - استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

هیدرولوژی ایزوتوپی علمی است که به بررسی رفتار ایزوتوپ های عناصر مختلف در چرخه هیدرولوژیکی و کاربرد آنها در زمینه های مختلف علم هیدرولوژی می پردازد. اولین مطالعه ی هیدرولوژی ایزوتوپی در ایران توسط Gat ،Zak در سال 1975 که به شناسایی منشا آب شور و شورابه های باقیمانده در شیراز اختصاص داشت انجام شد. از آنجایی در بسیاری از مطالعات هیدرولوژیکی به کارگیری روش های متداول راحت و به دنبال آن ارزان می باشد ، به کارگیری روش های ایزوتوپی در این مطالعات کمتر صورت گرفته است اما در برخی از موارد به کارگیری روش های معمول در مطالعات نمی تواند پاسخ گوی نیاز مطالعاتی آن مورد خاص باشد و در این مطالعات خاص استفاده از تکنیک های ایزوتوپی می تواند راه گشا باشند. با وجود تمامی محدودیت ها ی موجود در کشور در این زمینه تاکنون بیش از 70 پژوهش توسط متخصصین داخلی در این زمینه منتشر شده است. نبود امکانات آزمایشگاهی در کشورهای درحال توسعه ازجمله ایران و از طرفی هزینه ی زیاد انتقال نمونه ها برای تحلیل ایزوتوپی، عواملی است که سبب می شود تا متخصصین کمتر به آن بپردازند و در نتیجه سبب رشد کند توسعه و پیشرفت علم هیدرولوژی ایزوتوپی درکشور شده است. در این تحقیق به معرفی کاربرد ایزوتوپ های پایدار در علم هیدرولوژی و بررسی چند مورد از این کاربرد ها و نیز بررسی پیشرفته های اخیر در این زمینه پرداخته شده است.

هیدرولوژی ایزوتوپی، کاربرد ایزوتوپ های زیست محیطی، پیشرفت علم هیدرولوژی ایزوتوپی درایران، آلودگی آب های زیر زمینی، تغییر اقلیم ، تبخیر از سطح دریاچه، جداسازی هیدروگراف سیلاب