ارزیابی منطقه ای خشکسالی با استفاده از شاخص PNPI و تعیین مناطق بحرانی ناشی از آن به منظور مدیریت بحران در جنوب شرق ایران(مطالعه موردی: شهرستان ایرانشهر)

شهرستان ایرانشهر با مساحتی بالغ بر30200 کیلومتر مربع، در غرب استان سیستان و بلوچستان واقع شده و جزء مناطق گرم و خشک محسوب می شود. متوسط بارندگی شهرستان، 117/6 میلیمتر است. این شهرستان در مختصات جغرافیایی 27 درجه و 12 دقیقه عرض شمالی و 60 درجه و 42 دقیقه طول شرقی واقع شده است. منطقه مطالعاتی طی سال های اخیر با بحران خشکسالی که یکی از مخاطرات محیطی مهم میباشد، مواجه شده است. در این تحقیق جهت بررسی وضعیت خشکسالی منطقه مطالعاتی طی دوره آماری (1370 - 1386)، از شاخص درصد از نرمال بارندگی (PNPI) استفاده شد. برای برآورد رابطه بارش و شاخص درصد نرمال از مدل رگرسیون خطی درجه یک استفاده گردید. همچنین برای تعیین مناطق بحرانی از نطر تاثیر خشکسالی، نیز از نرم افزار Arc GIS استفاده شد. نمودارهای مورد نیاز توسط نرمافزارهای آماری EXCEL و SPSS ترسیم و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از محاسبه شاخص (PNPI)، مناطق مطالعاتی در طول دوره آماری با خشکسالی های متفاوتی همراه با شدت های مختلف رو به رو شده است. شهرستان ایرانشهر سالهای 1378 و 1379 با خشکسالی بسیار شدید، به ترتیب با نمرات برابر با %13/1 و %17/8 مواجه بوده است. با توجه به وقوع خشکسالی ها، شدت آنها و وسعت مناطق بحرانی، برنامه ریزی مناسب در امر مدیریت کارآمد بحران، ضروری می- نماید.

Keywords:

ایرانشهر , خشکسالی , شاخص PNPI , مدیریت بحران , GIS