محمدجواد وحیدی - دانشگاه بیرجند، گروه علوم خاک، استادیار
محمود سلمانی - دانشگاه بیرجند، گروه علوم خاک، دانشجوی کارشناسی مهندسی علوم خاک
زهرا ابراهیمی - دانشگاه بیرجند، گروه علوم خاک، دانشجوی کارشناسی مهندسی علوم خاک
مهدی نادری - دانشگاه بیرجند، گروه علوم خاک، دانشجوی کارشناسی مهندسی علوم خاک

تنش شوری به طور افزاینده باعث محدود شدن بهره وری محصول در مناطق خشک جهان است. در این مطالعه مروری، اثر ترکیبی دفن لایه نی و مالچ پلاستیکی در کربن آلی خاک (SOC)، کربن زیست توده میکروبی (MBC) و کربن آلی محلول (DOC) با استفاده از چهار تیمار: شخم عمیق بدون مالچ، فیلم های پلاستیکی (CK)، شخم عمیق با مالچ فیلم های پلاستیکی (PM) ،دفن لایه ذرت بدون مالچ (SL)، و دفن لایه نی ذرت به همراه مالچ فیلم های پلاستیکی (PM+SL) بررسی شده است. با مقایسه CK، PM، PM+SL و تیمارSL به طور معنیداری تخصیص SOC در لایه 40-20 سانتیمتر خاک افزایش یافته است. افزایشSOC در کل لایه60 سانتیمتر خاک تحت مالچ PM+SL قابل توجه بود. PM+SL همچنین بالاترین مقدارMBC و DOC را نشان داد. اثر دفن کاه روی MBC و DOC به طور معنیداری بیشتر از مالچ پلاستیکی بود، اما این افزایش در MBC تحت PM+SL و SL در مقایسه با مالچ های CK و PM باثبات تر بود. همبستگی مثبت و معنیداری (P<0/01) بین SOC و MBC و بین SOC و DOC مشاهده شد. به طور کلی استفاده ترکیبی از دفن لایه نی با مالچ پلاستیکی میتواند یک گزینه کاربردی برای افزایش SOC در خاک های شور مناطق خشک باشد.

عناصر غذایی، کربن آلی خاک (SOC)، لایه نی، مالچ پلاستیکی