بررسی و ارزیابی فرایند طراحی شهری با تاکید بر رویکرد ارتقای سرزندگی (مطالعه موردی: محله ی رزگیان شهرمهاباد)

یکی از مهمترین جنبه های حضور انسان در فضاهای شهری سرزندگی و پویایی این فضاها و افزایش نقش اجتماعی آنها می باشد. بر اساس یک نگرش اقتصادی، به محض رسیدن جامعه به درجه ی بالاتری از رفاه اقتصادی، سیاست جامعه و ساکنان به سوی بدست آوردن امکانات رفاهی، فراغت و حفظ ارزش ها سوق پیدا می کند. محلات پایدار با سرزندگی بالا، سبب تقویت حس تعلق به مکان، ارتقاء انگیزه ی تصرف و مالکیت و کاهش نرخ مهاجرت ها می شوند. جامعه شناسان همیشه تاکید می کنند که مدیران شهری باید امکان حضور مردم در فضاهای شهری را بوجود آورند تا ارتباطات اجتماعی به نحو گسترده ای بین شهروندانایجاد شود. گسترده شدن ارتباطات اجتماعی باعث بالا رفتن ضریب امنیت روانی جامعه و نشاط و سرزندگی در جامعه می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص های پایداری و سرزندگی در محله ی رزگیان شهرستان مهاباد می باشد. روش پژوهش مصاحبه و مشاهدات میدانی است و برای تجزیه تحلیل وارایه راهبردها از روش SWOT استفاده شده است و طراحی بر مبنای ارایه راهبردها با نرم افزار Sketchup صورت گرفته است تا پس از بررسی های انجام شده بهترین راهکارها و ایده های طراحی شهری در جهت سرزندگی از آنها استخراج و به عنوان طرحی جدید برای سایت محله ی رزگیان ارایه شود.

Keywords:

محله های شهری , سرزندگی , محله ی رزگیان , طرح کالبدی