تاثیر اتش سوزی پس از زلزله بر سازه های قاب خمشی فولادی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,325

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CCIVIL02_039

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

Abstract:

افزایش سطح خسارت سازه، متعاقب آتش سوزی بعد از زلزله می تواند موجب آسیب بیشتر در مقایسه با مواجهه با زلزله به تنهایی باشد. زیرا آتش سوزی پس از زلزله تعداد زیادی آتش سوزی همزمان و پیچیده را شامل می شودکه به علت زلزله رخ می دهند و می توانند باعث وارد آمدن خسارات اجتماعی و اقتصادی وسیع گردند. تجربه های بدستآمده از زلزله های گذشته نشان می دهد که سازه های فولادی در برابر خطرات ناشی از گسترش آتش بسیار آسیب پذیر میباشند. در صورتی که قاب فولادی تحت حرارت بالا قرار گیرد به سرعت به علت کاهش خواص مکانیکی فولاد در حرارت بالا،ایمنی قاب مورد تهدید جدی قرار می گیرد. مقاومت فولاد در دمای 600 درجه سانتیگراد به نیمی از مقاومت اولیه خود می رسدو اگردما به 1000 درجه سانتیگراد میل کند مقاومت فولاد نیز به صفر می رسد که این خاصیت یکی از نقاط ضعف سازهفولادی می باشد. قاب های فولادی از تیر و ستون هایی که توسط اتصالات به هم متصل شده اند تشکیل یافته اند. لذا یکی از مهمترین اجزاء سازه های فولادی که وظیفه انتقال نیروهای اعضا به یکدیگر و به تکیه گاهها را برعهده دارند اتصالات میان اعضامی باشند. زلزله های قوی ممکن است موجب آسیب های قابل توجهی به زیرساخت ها و سازه های مناطق شهری گردند.رویدادهای گذشته ثابت کرده اند که عدم توجه به این امر، آسیب های بسیار بیشتری نسبت به خود زلزله ایجاد می کنند وآتش سوزی های بعد از زلزله می تواند به صورت فاجعه باری موجب حوادث با مرگ ومیر و تلفات فراوان شود. این مقاله درنظر دارد تا به صورت مروری تاثیر آتش سوزی پس از زلزله را بر سازه های قاب خمشی فولادی مورد بررسی قرار دهد. بدینمنظور جهت گردآوری دادهها از دو روش کتابخانه ای (اسنادی) که در طی آن از منابع کتابخانه ای و اسناد برای شناسایی ابعادمختلف موضوع تحقیق استفاده شده و سپس نتایج ارایه گردید.

Keywords:

آتش سوزی بعد از زلزله , آتش سوزی , زلزله , قاب خمشی فولادی

Authors

سیدمحمدحسین کطاییان

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، دانشکده عمران، دانشگاه سمنان، ایران

محسن گرامی

دانشیار دانشکده عمران، گروه مهندسی زلزله، دانشگاه سمنان، ایران