پویان علی مردان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
میلاد فاخرقلعه جوق - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

یکی از روشهای ساختمان سازی که امروزه در جهان به سرعت توسعه می یابد ساختمانهای بتنی است. به علتمحدودیت منابع فولاد و نیز گسترش ساخت و سازهای عمرانی، کاربرد بتن بسیار رشد نموده است. مهندسان به طور دایمدر تلاش هستند تا محدودیتها و معایب آن را با استفاده از ترکیب های شیمیایی نو و مواد سیمانی مکمل مانند خاکستربادی، ذرات میکروسیلیس، نانوسیلیکا و غیره بهبود بخشند. نانو تکنولوژی یکی از امیدبخش ترین حوزه های این علممی باشد. با استفاده از نانو ذرات سیلیس می توان میزان تراکم ذرات را در بتن افزایش داده که این به افزایش چگالی میکروو نانو ساختارهای تشکیل دهنده بتن و در نتیجه ویژگی های مکانیکی می انجامد. نانوسیلیکا نقش یک پوزولان مصنوعیبسیار فعال را در بتن ایفا میکند و از دو طریق به دوام بتن کمک می نماید، اول اینکه باعث جلوگیری از نفوذ آب به بتن میشود و دوم موجب کنترل تجزیه شیمیایی ناشی از کلسیم-سیلیکات-هیدرات میگردد که در اثر نشت کلسیم در آب رخمی دهد و همچنین در نقش یک هسته مرکزی پیشگیری کننده رسوب زود هنگام ظاهر شده و زمان گیرش را کاهشمی دهد. در مطالعه حاضر به بررسی خواص مکانیکی و خصوصیات استحکام فشاری و نفوذ و جذب آب بتن پرداخته شدهاست. مطالعات تجربی نشان میدهد که ترکیبات بتنی با خصوصیات عالی میتواند با استفاده از میکروسیلیکا و نانوسیلیکابه عنوان جایگزین جزیی از سیمان که باعث برهم کنش مثبتی بین خمیر سیمان و دانه های آن می شود تولید گردد.

بتن، نانوسیلیس، سطح مخصوص، مقاومت فشاری، نفوذپذیری