زهرا ابوسعیدی - کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشگاه شهید باهنر کرمان- انجمن پژوهشگران جوان، دانشگاه شهید باهنر کرمان
کورش قادری - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مجید رحیم پور - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدمهدی احمدی - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان

پل ها یکی از مهمترین اجزاء سیستم حمل و نقل جاده ای می باشند ولی در زمان وقوع سیلاب، پایداری این سازه هادر اثر پدیده ی آبشستگی موضعی مورد تهدید قرار می گیرد. در این پدیده، مصالح اطراف پایه و تکیه گاه پل شسته شده ویک گودال اطراف پایه و تکیه گاه پل ایجاد می شود، یکی از عوامل مهم که باعث تشدید میزان آبشستگی تکیه گاه شده،تجمع اجسام شناور و شاخ و برگ درختان در اطراف تکیه گاه می باشد. هدف از این تحقیق بررسی آزمایشگاهی تاثیر جنساجسام شناور نیمه استوانه ای بر آبشستگی پایه و تکیه گاه پل و میزان حجم چاله آبشتگی اطراف پایه و تکیه گاه پل می باشد.آزمایشها در آزمایشگاه تحقیقاتی هیدرولیک و سازه های آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان در شرایط آبزلال انجام شد. در این تحقیق در واقع در فاصله نسبی 0/187 حداکثر عمق نسبی آبشستگی جلوی دماغه انتهایی تکیه گاه پل و جلوی پایه پل در حضور جسم شناور نیمه استوانه ای توری گالوانیزه به ترتیب حدود 3/75 و 6/25 درصد بیشتر از نیمه استوانه ای پلاستیکی گردید. حجم نسبی چاله آبشستگی در فاصله نسبی 0/25 پایه از تکیه گاه پل در حضور جسم شناور حدود 32/23 درصد نسبت به نمونه شاهد افزایش می یابد.

تکیه گاه پل، پایه پل، آبشستگی، اجسام شناور، چاله آبشستگی، حداکثر عمق چاله آبشستگی