اسما فایض - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه علم و هنر یزد، ایران
محمدرضا نقصان محمدی - دانشیار گروه معماری و شهرسازی، دانشکده هنر و معماری یزد، ایران
سمیه امیدواری - استادیار گروه معماری، دانشگاه علم و هنر یزد، ایران

بهینه سازی و مدیریت مصرف انرژی با بهره برداری مناسب از منابع و انرژی های تجدیدناپذیر مانند سوخت هایفسیلی و کنترل و به کارگیری هر چه بهتر و بیشتر منابع طبیعی و انرژی های تجدید پذیر یکی از اهداف معماری پایداراست. پیشرفت های تکنولوژی، ابداع مصالح نوین و به دنبال آن ساخت ساختمان های هوشمند که متناسب با تغییراتمحیط از خود عکس العمل نشان می دهند، در رسیدن به این هدف موثر است. محققین با مطالعه طبیعت متوجه شده اندکه برخی خصوصیات ارگانیسم های زنده را می توان به مصالح مصنوعی ساخت دست بشر منتقل کرد. مصالح ساختمانیهنگامی دارای کیفیت مطلوبی هستند که دارای مقاومت و مدول یانگ بالا و تنش گسیختگی بین 20 تا 30 درصد باشند.اما آن چه که امروزه شاهد آن هستیم عدم توجه در انتخاب مصالح می باشد که کمترین آسیب را به محیط زیستبرسانند. فرضیه این مقاله عبارت است از: استفاده از مواد و مصالح بیونیکی باعث حفظ محیط زیست و رسیدن به اهدافمعماری پایدار می شود. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است که ابتدا به بررسی و توصیف اهمیت مصالح در توسعه پایداریو حفظ محیط زیست پرداخته شده و سپس به برخی از مصالح بیونیک که ما را به اهداف مقاله نزدیک می کنند، اشارهشده است.

مصالح، بیونیک، پایداری، محیط زیست