سیده مریم باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
وحیده حجتی - استادیار معماری، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

احساس ناامنی در محیط و نگرانی های ناشی از مکان های نامن سایر فعالیت های انسانی را تحت الشعاع قرار می دهد.فضاهایی که در آن حس امنیت وجود نداشته باشد، عملا مورداستفاده قرار نمی گیرد و هرگونه تلاش در جهت تامین سایرکیفیات محیطی را نازل می نماید. کمبود امنیت، احساس خطر و ترس از جرم و جنایت موجب مختل نمودن حضور مردمدر فضاها و عدم کارایی محیط می گردد؛ بنابراین میتوان گفت ایجاد احساس امنیت و ایمنی لازمه موفقیت طراحی محیطمی باشد. مفهوم حس امنیت در فضا، شامل متغیرهای متعددی است که می توان آن را از طریق سنجش عوامل مختلفمحیطی مورد ارزیابی قرارداد. کنترل فضا / قلمرو گرایی، نظارت و مراقبت، فعالیت، سه راهکار اصلی در ارتقاء امنیت مکانمعرفی شده اند. صدا یکی از عوامل محیطی که می تواند راه حل های امنیت را ایجاد کرد. هدف این پژوهش، بررسی چگونگیعامل محیطی صدا در جهت ایجاد راه حل های ارتقاء امنیت می باشد. روش مورداستفاده در این پژوهش، روش کتابخانه ایمی باشد. نتایج حاکی از آن هستند که، صدا با ایجاد راه حل های: از بین بردن آلودگی های صوتی، خصوصی سازی صوتی وایجاد موجبات لذت استفاده کنندگان به کمک غنای حسی صوتی، منجر به ارتقاء احساس امنیت در مکان می شود.

امنیت، صدا، کنترل فضا، نظارت و مراقبت، فعالیت، آلودگی های صوتی، خصوصی سازی صوتی، غنای حسی صوتی