بررسی پتانسیل های صنایع دستی در شهر شیراز و نقش آن بر توسعه ی پایدار فرهنگی با استفاده از مدل S.W.O.T

امروزه توسعه پایدار و از جمله بعد فرهنگی آن تبدیل به ارکان اصلی توسعه در کشورهای مختلف جهان شده است ؛ در اینمیان توجه به افزایش آگاهی مردم جامعه نسبت به مسایل فرهنگی و صنایع فرهنگی در قالب توسعه ی پایدار در جهان ازضریب اهمیت بالایی برخوردار شده است ؛ به طوری که سازمان های بین المللی مختلفی در این راستا تلاش می کنند.صنایع دستی یکی از مظاهر فرهنگی و هنری محسوب می شود و نظر به اینکه هر فرآورده دستی بازگوکننده یخصوصیات تاریخی ، اجتماعی و فرهنگی محل تولید آن است ؛ می تواند هم عامل مهمی در شناساندن فرهنگ منطقه یتولید خود به حساب آید ، هم آنکه موجبی برای جلب و جذب گردشگران (داخلی وخارجی) و توسعه ی پایدار فرهنگی قلمدادشود. به عقیده ی صاحب نظران این هنر اصیل، رمزماندگاری و حیات فرهنگی و اقتصادی کشور در روند جهانی شدن، درگرو نگاه کیفی به صنایع دستی است ؛ از بعد فرهنگی و گردشگری نیز صنایع دستی بخشی از صنعت گردشگری است که درهمه مناطق ایران وجود دارد . در گستره ی جهانی شدن صنایع دستی می تواند با ایجاد رابطه پویا و خلاق بین طبیعت،انسان، دانش و فرهنگ یک منطقه با گردشگران ، جریان جدیدی را در آینده برای ارتقاء گردشگری و توسعه پایدار اقتصادی وحفظ و اشاعه ارزش های فرهنگی ایجاد کند.در این مقاله سعی بر آن است تا به بررسی پتانسیل های صنایع دستی بر توسعه پایدار فرهنگی در شهر شیراز به عنوانیکی از قطب های فرهنگی ، گردشگری کشور و تاثیر مثبتی که حفظ و اشاعه ی این هنرهای اصیل بر توسعه ی پایدارفرهنگی این شهر می تواند داشته باشد، پرداخته شود. روش تحقیق در مقاله ی حاضر توصیفی، تحلیلی است ؛ داده ها واطلاعات مورد نیاز برای انجام تحقیق از طریق مطالعه ی کتابخانه ای و میدانی بدست آمده و با استفاده از مدل S.W.O.T بهتجزیه و تحلیل و جمع بندی مطالب مبادرت شده ؛ و به ارایه ی راهکارهایی دراین زمینه پرداخته می شود . با توجه به مواردذکر شده احیاء ، ترویج و توسعه ی صنایع دستی می تواند، نقش چشمگیری در توسعه و ارتقای صنعت گردشگری و توسعه یپایدار فرهنگی در شهر شیراز داشته باشد.

Keywords:

صنایع دستی , توسعه ی پایدار فرهنگی , شهر شیراز , مدل S.W.O.T