اثر سخت کننده ها در توزیع تنش های زیرصفحه ستون تحت لنگرهای خمشی کوچک دو جهته با استفاده از آنالیز استاتیکی غیرخطی

یکی از مهمترین بخشهای تشکیل دهنده ساختمان های فولادی، اتصال ستون ها به فونداسیون می باشد؛ زیرا در ایننقاط کلیه ی بارهای وارد به سازه از طریق ورق های کف ستون به فونداسیون منتقل می شوند. آیین نامه های ساختمانی وکتاب های طراحی سازه عموم ا روش طرح این اتصالات را تحت بارهای محوری با خروج از مرکزیت در یک جهت ارایه می-نمایند و عموما روش خاصی را برای طراحی این اتصالات تحت خروج از مرکزیت های دو جهته ارایه نمی کنند. به همینجهت، تنها روش طراحی این اتصالات، استفاده از نرم افزارهای المان محدود می باشد که به دلیل تعدد اتصالات پای ستوندر یک ساختمان و مشکلات مربوط به مدلسازی و تحلیل برای ترکیب بارهای متنوع سازه با استقبال طراحان سازه مواجهنگردیده است. در این مقاله، روش طراحی صفحات پایستون تحت لنگر خمشی دوجهته، با مقادیر نسبی کوچک بااستفاده از اصل جمع آثار قوا ارایه گردیده است و نتایج حاصله با نتایج نرم افزاری مقایسه گردیده اند. نتایج به دست آمدهبیانگر آن است که میتوان از این روش برای تحلیل صفحات پای ستون تحت لنگرهای خمشی کوچک استفاده نمود. ضمنااستفاده از سخت کننده در صفحات پای ستون در روش المان محدود منجر به افزایش تنش های زیر صفحات تا حدود 5درصد نسبت به بدون سخت کننده می گردد. همچنین میزان تنش در روش حدی و المان محدود در حالت بدون سخت-کننده و با سخت کننده به ترتیب حداکثر 13 و 6 درصد اختلاف دارد.

Keywords:

صفحه پای ستون , خروج از مرکزیت کوچک , لنگر خمشی دوجهته , رفتار غیرخطی , طراحی , ساختمان های فولادی