بررسی ضرورت نقش اجتماع پذیری مکان جهت ارتقاءتعاملات اجتماعی در فضای عمومی

در سال های اخیر با توجه به تحولات سریع شهرنشینی و دگرگونی در ساختار کالبدی شهرها، بسیاری از فضاهایعمومی اجتماعی از بین رفتهاند. شهروندان هر شهر هویت خود را از طریق ارتباطات اجتماعی و اجتماع پذیری فضا بامولفه هایی همچون مشارکت اجتماعی، در این فضاهای ماندگار دریافت می کنند. ایجاد و ارتقاء تعاملات اجتماعی درشهرهای امروزی در گرو باز زنده سازی فضاهای عمومی شهری است. شهری که دارای بستر مناسب جهت گردهماییشهروندان باشد، امکان وقوع رویدادهای اجتماعی و در نتیجه تعاملات اجتماعی را فراهم خواهد آورد. استفاده از واژه هایاجتماع پذیر و اجتماع گریز بیانگر فضاهایی است که مردم را دور هم جمع می آورند یا از هم دور می کنند. در این مقاله باهدف معرفی تعاملات اجتماعی، اجتماع پذیری مکان و نقش این کیفیت در ارتقاء تعاملات اجتماعی، بر پایه مرور متون واسناد مرتبط در این زمینه، به بررسی آرا و نظرات صاحب نظران پرداخته شده است. با توجه به این اهمیت کوشش شده باشناخت ماهیت تعاملات اجتماعی، فضاهای عمومی شهری مورد بحث قرار گیرند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهدکه جهت تقویت رویکرد تعاملات اجتماعی در فضای شهری، تقویت مولفه اجتماع پذیری مکان بسیار تاثیرگذار خواهد بودو راهکارهای مختلفی جهت تقویت این کیفیت ارایه گردیده است.

Keywords:

فضای عمومی , اجتماع , تعاملات اجتماعی , اجتماع پذیری مکان