علیرضا عارف نسب - دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
احمد دالوند - استادیار گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

کیفیت پایین مصالح، ضعف روشهای اجرا، خلا وجود آیین نامه های طراحی برای سازههای بلند و ضعف در طراحی اولیهآنها از جمله عوامل تشدید رویکرد مقاوم سازی ساختمان های بلند می باشد. از سیستم مهار بازویی و خرپای کمربندیمعمولا به عنوان روشی موثر برای کنترل تغییر مکان های جانبی زیاد سازه های بلند در طرح اولیه آنها استفاده می گردد. دراین تحقیق با ارایه روش پیشنهادی الحاق سیستم مهار بازویی و خرپای کمربندی به سازه اولیه به عنوان عاملافزایش دهنده سختی سازه، به بررسی عملکرد سازه بهسازی شده می پردازیم. با انتخاب 4 مدل 30، 40، 50 و 60 طبقه باسیستم قاب دوگانه، ابتدا طبقه بهینه جهت الحاق این سیستم به مدل اولیه تعیین می گردد و سپس با انجام تحلیلدینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی افزاینده به بررسی بهبود عملکرد لرزه ای مدل ها در اثر این روش بهسازی پرداختهمی گردد. نتایج حاصل از تحلیل انجام شده بر روی مدلهای قبل و بعد از بهسازی نشان دهنده این موضوع می باشد که دراثر الحاق سیستم مهار بازویی و خرپای کمربندی، مقادیر تغییر مکان جانبی نسبی طبقات و تغییر مکان هدف در تمامیمدلهای بهسازی شده کاهش می گردد. همچنین مدل های اولیه ای که در برابر برخی زلزله های تحلیل شده به مرحلهتخریب رسیدند، با الحاق مهار بازویی و خرپای کمربندی در برابر همان زلزله پایدار ماندند و تخریب نشدند.

ساختمان بلند فلزی، مهار بازویی و خرپای کمربندی، بهسازی، عملکرد لرزه ای