ارتباط بین جهت گیری مذهبی و سبک های مقابله با استرس در زنان بی سرپرست

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی با سبک های مقابله با استرس در بین زنان بی سرپرست بود. 111 نفر از زنانبی سرپرست شهرستان شهرکرد به صورت نمونه گیری در دسترس با همکاری اداره کل کمیته امداد امام خمینی استان چهارمحال و بختیاری، پرسشنامه های جهت گیری مذهبی (آلپورت، 1986 ) با 21 سوال و ضریب آلفای کرونباخ a=0/69 و سبک های مقابله با استرس (فولکمن و لازاروس، 1984) با 66 سوال و ضریب آلفای کرونباخ a=0/76 را تکمیل کردند برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونه ای کالموگروف- اسمیرنوف تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه (همزمان) استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهشنشان داد که 2908% از مجموع واریانس متغیر سبک مقابله مسیله محور و 49،2 % از مجموع واریانس سبک مقابله هیجانی محور توسطمتغیرهای جهت گیری های مذهبی درونی و بیرونی تبیین می شود. درمجموع می توان نتیجه گرفت که ایمان راستین به خدا در زنان بی سرپرستیکه دارای جهتگیری مذهبی درونی، احساسی را در فرد پدید می آورد که براثر آن از اتهام ها و حوادث احتمالی غیرقابل مهار نمی هراسد وبا راهبرد مسیله محور در برابر استرس مقابله می کند.

Keywords:

جهتگیری مذهبی درونی , جهت گیری مذهبی بیرونی , سبک مقابله با استرس , زنان بی سرپرست