حجاب و عفاف از منظر روانشناختی با تاکید بر آموزه های دینی

بر اساس متون دینی، رابطه بین دو انسان از ابتدا به صورت رابطه همسری بین زن و مرد محقق شد تا علاوه بر ارضای نیازهایجنسی و عاطفی ایشان، زمینه بقای نسل آن ها نیز فراهم شود. به مرور زمان زمینه های انحراف و آسیب های این روابط نیز پدیدآمد و دین به عنوان قدیمی ترین و اصیل ترین منبع راهنمای بشر، دستورات و آموزه هایی را در جهت کنترل این روابط مطرحنمود. دین اسلام، در آموزههای خود ارزش والایی برای زنان در نظر گرفته و آنان را هم ردیف مردان در کسب فضایل انسانیو نیل به حیات طیبه اعلام نموده است. از این رو ضمن به رسمیت شناختن فعالیت اجتماعی زنان، ضوابطی را برای حضور ایشاندر اجتماع مقرر نمود و حریم اجتماعی و عمومی را از حریم خصوصی و منزل شوهر جدا دانست. بر این اساس، آیات قرآنو سخنان پیامبر اسلام (ص) ، قوانین حضور زنان در جامعه یعنی محدوده پوشش شرعی زنان و ضوابط روابط زنان و مردان رادر جامعه تشریح کرد. در این مقاله به بیان محدوده پوشش زنان در جامعه و ضوابط روابط زنان ومردان مبانی روان شناختیآن ها پرداخته می شود. در ابتدا حکم پوشش شرعی زنان را بیان کرده، سپس از منظر روان شناختی حریم شخصیتی انسان وتفاوت های زن و مرد را پی می گیریم، سپس محدوده روابط زن و مرد در اسلام را بر اساس این دو مفهوم تبیین می کنیم. پساز آن فلسفه روان شناختی حجاب و عفاف را واکاوی نموده و در پایان پیامدهای نادیده انگاری این حریم ها را مورد بررسیقرار می دهیم.

Keywords:

حجاب , عفاف , حریم شخصیتی , زنان