جرم انگاری در عرصه روش های پیشگیری دایمی از بارداری در راستای تحقق سبک زندگی ایرانی- اسلامی و افزایش جمعیت

یکی از عوامل اصلی کاهش جمعیت را باید در سبک زندگی جستجو کرد. از منظر سبک زندگی ایرانی- اسلامی تکثیرجمعیت امری مستحب و پسندیده است. در این میان یکی از سبک زندگی های غلطی که بر پایه اندیشه مدرنیستی موجوددر سبک زندگی غربی پا به عرصه سبک زندگی ایرانی نهاده آزادی استفاده از تمامی روش های پیشگیری از بارداریاست. در این راستا بررسی مسیله جواز و یا حرمت روش های پیشگیری از بارداری بسیار حایز اهمیت است چرا که در فرضحرمت می توان با جرمانگاری متناسب در مورد مباشر و معاون عقیم سازی به کاهش آمار عمل های پیشگیری از بارداریو در نتیجه، رسیدن به سیاست افزایش جمعیت دست یافت. در این راستا سوال اصلی آن است که آیا استفاده از روش هایدایمی پیشگیری از بارداری دارای حرمت است و در صورت مثبت بودن پاسخ؛ چه ضمانت اجرایی می توان برای این جرمدر نظر گرفت تا از جهات گوناگون با مبانی و اصول معتبر حقوقی تطابق داشته باشد در این مقاله به بیان نظرات مختلفو تبیین هر یک پرداخته و به این نتیجه خواهیم رسید که برخی از روش های پیشگیری دایمی از بارداری با توجه به نظرمشهور و غیرمشهور دارای حرمت بوده و در نتیجه قابل جرمانگاری است و برخی از این روش ها تنها مطابق مبنای مشهورقابل جرمانگاری بوده و همچنین جرم انگاری در برخی از روش های مذکور محل تردید است.

Keywords:

پیشگیری دایمی از بارداری , عقیم , وازکتومی , توبکتومی