کبری ابراهیمی
حمیده برومند
حمید نژادسلیمانی

درعصر ما که عصرشتاب و سرعت، دگرگونی وتغییر است، نوآوری به عنوان نیاز اساسی برایمحیط پیچیده و پویای معاصر درآمده است. افزایش رقابت در شرایط متغیر و بین المللی،نوآوری و خلاقیت را به عنوان پیش نیاز اجتناب ناپذیر برای رشد، موفقیت و بقای سازمان هایامروزی که ویژگی آنها پویایی، پیچیدگی و ابهام است، در آورده است. به منظور غلبه بر شرایطنامطمین، پیچیده و پویا تنها راهی که پیش روی مدیران قرار دارد، توانمندسازی سازمان وکارکنان از طریق کسب دانش و مهارت و توسعه فرهنگ یادگیری سازمانی می باشد. به دلیلتغییرات تکنولوژی و کسب و کار که پایداری سازمانی و مدیریت مدرن را تهدید می نماید وبا چالش های بسیاری مواجه می سازد و نیز این امر که سازمانها به طور مستمر تحت تاثیرفشارهای رقابتی هستند و مجبور به ارزیابی مجدد همراه با نوآوری های جدید هستند نیاز بهنوآوری در سازمان ها احساس می گردد. فرهنگ سازمانی به عنوان مجموعه ای از ارزش ها،هنجارها و اعتقادات و باورها درسازمان نقش اساسی در تسهیل و گسترش فرایندهای خلاقیتو نوآوری یا خلاف آن ایفا می کند. سازمان ها تا زمانی که برای بقاء تلاش می کنند و خود رانیازمند حضور در عرصه ملی و جهانی می دانند، باید اصل بهبود مستمررا سرلوحه فعالیت خودقرار دهند. این اصل حاصل نمی شود، مگر اینکه زمینه دستیابی به آن با بهبود مدیریت عملکردامکان پذیر شود.