اثر کاربرد همزمان میکوریزا و کودهای آلی کمپوست، ورمی کمپوست و گرانوله گوگردی بر برخی ویژگی های کمی و کیفی کنجد (Sesamum indicum L.) در یک نظام زراعی کم نهاده

در سال های اخیر، با افزایش دانش بشری توجه به سلامت فرآورده های غذایی و به ویژه محصولات دارویی افزایش یافته است، از این رو، استفاده از نهاده های اکولوژیک برای تولید این محصولات بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر کاربرد همزمان میکوریزا و کودهای آلی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی کنجد (Sesamum indicum L.) آزمایشی در مزرعه دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 89-1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل میکوریزا ،(Glomus mosseae) میکوریزا به علاوه کمپوست، میکوریزا به علاوه ورمی کمپوست، میکوریزا به علاوه گرانوله گوگردی، کمپوست، ورمی کمپوست، گرانوله گوگردی و شاهد (بدون کود) بودند. نتایج نشان داد که اثر کودهای بیولوژیک و آلی بر عملکرد دانه معنی دار بود، به طوری که میکوریزا چه به تنهایی و چه در ترکیب با کودهای آلی گرانوله گوگردی و ورمی کمپوست باعث افزایش عملکرد دانه نسبت به شاهد شد. عملکرد بیولوژیک، در اثر تیمارهای ورمی کمپوست و گرانوله گوگردی همراه با میکوریزا نسبت به زمانی که این کودها به تنهایی به کار رفتند به طور معنی داری افزایش یافت. استفاده از کودهای آلی همراه با میکوریزا باعث افزایش درصد ، روغن کنجد شد، به طوری که در کاربرد همزمان میکوریزا و هر یک از کودهای کمپوست، ورمی کمپوست و گرانوله گوگردی روغن دانه به ترتیب 12، 13 و 10 درصد نسبت به کاربرد جداگانه میکوریزا افزایش یافت. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده همزمان از نهاده های بوم سازگارمیتواند خصوصیات کمی و کیفی کنجد را بهبود بخشد.

Keywords:

سلامت غذا , محصولات دارویی , نهاده های اکولوژیک , Glomus mosseae