اثر تنش خشکی بر عملکرد، اجزای عملکرد و آنتی اکسیدان در دو اکوتیپ سیر (Allium sativum L.) با تراکم های کاشت مختلف

تنش خشکی یکی از معمول ترین و مضر ترین تنش های غیر زیستی است که می تواند به صورت جدی موجب کاهش تولید محصول گردد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد و محتوی آنتی اکسیدان دو اکوتیپ سیر ،(Allium sativum L.)، آزمایشی به صورت اسپلیت- فاکتوریل در قالب طرح آزمایشی بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی سمنان در سال زراعی 91-1390 انجام شد . اثر سه سطح تنش خشکی (100، 80 و 60 درصد نیاز آبی)، به عنوان فاکتور اصلی و ترکیب سطوح فاکتوریل شامل سه تراکم کاشت (30، 40 و 50 بوته در مترمربع) و دو اکوتیپ سیر (طبس و طرود) ، به عنوان فاکتور فرعی، بر محتوای آنتی اکسیدان، عملکرد سوخ، درصد ماده خشک و اجزای عملکرد اعم از وزن تر و وزن خشک سوخ، قطر سوخ، طول سوخ، وزن تر و وزن خشک سیرچه، قطر سیرچه، طول سیرچه و تعداد سیرچه در سوخ مطالعه گردید. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی موجب کاهش معنی داری بر عملکرد سوخ، درصد ماده خشک و اجزای عملکرد شد. همچنین با افزایش تنش خشکی آنتی اکسیدان افزایش یافت. وزن تر (1/855 گرم) و خشک (0/635 گرم) و طول (2/118 سانتی متر) سیر چه در اکوتیپ طرود نسبت به وزن تر (1/512 گرم ) و خشک (0/557 گرم) و طول (1.862 سانتی متر) سیر چه در اکوتیپ طبس بیشتر بود، اما تعداد سیر چه ها در سوخ در اکوتیپ طبس (9/993 عدد) بیشتر از این تعداد در اکوتیپ طرود (9/104 عدد) بود. عملکرد سوخ در تراکم کاشت 50 بوته در مترمربع (9660/44 کیلوگرم در هکتار ) به طور معنی داری بیشتر از دو تراکم کاشت دیگر بود. عملکرد سوخ به طور معن یداری دارای همبستگی مثبتی با تمام اجزای عملکرد بود . از نتایج چنین بر می آید که اعمال تنش خشکی باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد گیاه سیر نسبت به شاهد گردید که این کاهش با تشدید سطح تنش افزایش یافت.

Keywords:

آنتی اکسیدان غیر آنزیمی , سوخ , سیر چه , وزن خشک