شناسایی و اولویت بندی عوامل رکود صنایع دستی بلوچ ( مطالعه موردی: نواحی روستایی شهرستان قصرقند )

هدف: علی رغم تاکید زیاد بر رونق صنایع دستی، متاسفانه در بعضی مناطق جغرافیایی کشور، صنایع دستی جایگاه اولیه خود را در زندگی روستاییان از دست داده است. هدف تحقیق حاضر، شناسایی و اولویت بندی عوامل رکود صنایع دستی و هنری بلوچ در نواحی روستایی شهرستان قصرقند می باشد. روش تحقیق: نوع تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی بوده و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی با راهبرد پیمایشی است. روش گردآوری داده ها کمی و کیفی با استفاده از ابزارهایی چون فیش برداری، مصاحبه و کارت های کیو است. جامعه آماری شامل افراد آگاه و باتجربه در زمینه تولید، آموزش و مدیریت صنایع دستی شهرستان قصرقند است. جامعه نمونه شامل 28 نفر از مدیران، مربیان، هنرمندان محلی، و کارشناسان میراث فرهنگی و صنایع دستی است. روش تحلیل داده ها استفاده از آزمون T تک نمونه ای و تحلیل عاملی عامل مبنا (Q) است. یافته ها: منطقه مورد مطالعه، علی رغم این که از توانمندی و ظرفیت بالایی در زمینه صنایع دستی برخوردار است و دارای کارگاه های تولیدی زنانه و مردانه متعددی است که انواع محصولات را با کیفیت بالا تولید می کنند؛ اما مدیریت عرضه و فروش تولیدات با موانع اساسی مواجه است. مانع اصلی، نبود زمین و مکان عرضه محصول در بازارهای هدف است. پیش نیازهای مدیریتی- نهادی ، ارتقای نظام فنی و آموزشی و انگیزشی ، به ترتیب، عوامل اصلی موثر بر رونق صنایع دستی روستاهای شهرستان قصرقند را نشان می دهند. هم چنین، پیش نیازهایی چون نیازهای مادی- فیزیکی ، نیازهای سرمایه ای و انسانی و افزایش بازدهی اقتصادی فعالیت ها امتیاز عاملی پایینی داشته و نمی توان عاملی را از آن استخراج کرد. محدودیت ها: محدودیت دسترسی به صنایع دستی زنان بلوچ، پراکندگی جغرافیایی صنایع و صنعت گران. راه کارهای عملی: اتخاذ نگرش سیستمی نسبت به مقوله مدیریت صنایع دستی بلوچ. علی رغم این که غلبه بر مسایل پیش روی صنایع دستی از منظر عام نیازمند نگرش سیستمی به این مقوله است؛ اما از منظری خاص تر با توجه به موانع موفقیت تعاونی صنایع دستی شهرستان و صنعت گران و هنرمندان محلی، می توان اختصاص زمین در مکان های مقصد و بازار، رونق حمل و نقل، تبلیغات و برپایی نمایشگاه ها، و تهیه آرم و برند را مهم ترین فاکتورهای موثر بر رونق صنایع دستی شهرستان در روستاهای قصرقند در حال حاضر دانست. ایجاد تغییرات در صنایع دستی بلوچ به شرطی که به ماهیت و ارزش اولیه آن ها آسیب نرسد، می تواند به افزایش بازارپسندی این محصولات کمک کند. هم چنین، افزایش تبلیغات (رسانه ای، تهیه بروشور، بنر، پوستر، کتابچه و غیره) می تواند افزایش جریان اطلاعات بین قطب تولید و بازارهای مصرف را بهبود بخشد. اصالت و ارزش: تحلیل عمیق عامل مبنا برای کشف عوامل موثر بر رونق صنایع دستی بلوچ، صحت و دقت بالای نتایج به خاطر تجربه و تخصص بالای جامعه نمونه در زمینه موضوع تحقیق. از این رو، ارزش یافته های تحقیق از یک طرف به روش گردآوری و تحلیل داده ها برمی گردد؛ زیرا صرفا متکی بر روش های ترکیبی و عامل مبناست و از طرف دیگر، به تفسیر و مستند سازی یافته ها برمی گردد.

Keywords:

توسعه اقتصاد روستایی , بازاریابی و مدیریت فرش , صنایع دستی بلوچ , قصرقند