بررسی عوامل اقتصادی- اجتماعی موثر بر پذیرش تکنولوژی های نوین خاک ورزی حفاظتی در منطقه داراب (کاربرد مدل لاجیت چند گزینه ای)

به منظور بررسی عوامل موثر بر پذیرش سیستم های خاک ورزی حفاظتی، روش های خاک ورزی مورد استفاده گندم کاران بخش مرکزی شهرستان داراب به سه گروه خاک ورزی مرسوم، کم خاک ورزی و بی خاک ورزی طبقه بندی شدند. برای این منظور از مدل لاجیت چند گزینه ای و با استفاده از داده های بدست آمده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده گردید. متغیرهای توضیحی مدل شامل سن کشاورز، سطح تحصیلات، میزان تجربه خاک ورزی حفاظتی، وضعیت اشتغال خارج از مزرعه کشاورز، تعداد اعضای خانوار، اندازه مزرعه، تعداد قطعات زمین و میزان اطلاعات کشاورز از خاک ورزی حفاظتی بودند. نتایج تحقیق نشان داد که تجربه کشاورز در استفاده از روش خاک ورزی حفاظتی، میزان مالکیت زمین و سطح اطلاعات کشاورز از سیستم های خاک ورزی حفاظتی اثر معنی دار و مثبتی بر پذیرش سیستم کم خاک ورزی دارد. هم چنین ضرایب تخمین مدل در مقایسه سیستم بی خاک ورزی نسبت به روش خاک ورزی مرسوم نشان داد که متغیرهای سطح تحصیلات کشاورز، میزان تجربه خاک ورزی حفاظتی، داشتن شغل خارج از مزرعه، میزان مالکیت زمین و سطح اطلاعات کشاورز از سیستم های خاک ورزی حفاظتی بر رفتار پذیرش سیستم بی خاک ورزی در کشت گندم اثر معنی دار و مثبت و تعداد قطعات زمین بر پذیرش روش کاشت مستقیم اثر معنی دار و منفی دارند.

Keywords:

پذیرش تکنولوژی , گندم , خاک ورزی حفاظتی , مدل لاجیت چند گزینه ای