بازسازی معنایی تجربه فرآیند منتهی به طلاق در میان زنان مطلقه شهر مشهدبا استفاده از رویکرد نظریه مبنایی

پژوهش حاضر با هدف بازسازی معنایی تجربه طلاق از نگاه زنان مطلقه و به روش نظریه مبنایی انجام شده است و می کوشد تا با به کاوگیری یک سلسله رویه های سیستماتیک، نظریه ای مبتنی بر استقراء دوباوه پدیده طلاق ایجاد کند. یافته های آن، شامل یک تنظیم نظری از واقعیت تحت بررسی است. در این روش نه تنها مفاهیم و رابطه بین آنها ایجاد می شوند؛ بلکه به طور و موقتی نیم مورد آزمایش قرار می گیرند. پژوهش حاضر سعی می کند از منظری جدید به درک اشخاص نزدیک شود و درک آنها درباوه عوامل تاثیرگذار بر طلاق را بکاود و شناخت دوستی از آن به دست آورد. از این رو، درصدد یافتن شرایط علی و میانجی طلاق، راهبردهای کنش و کنش متقابل و پیامدهای طلاق از این دیدگاه هستیم. داده های پژوهش از طریق مصاحبه عمیق با 22 زن مطلقه در شهر مشهد، به دست آمده است. برای گردآوری داده ها، از شیوه نمونه گیری نظری و هدفمند استفاده شدهاست داده ها با استفاده از کدگذاری نظری تحلیل شده اند. نتیجه پژوهش، دست یابی به پنج مقوله عمده است. مقوله محوری که تمام مقولات را پوشش می دهد. ارتباطات از درون تهی شده می باشد نظریه مبنایی و به تبع آن مدل پارادایمی در قالب شرایط علی و میانجی، استراتژی و پیامدها ارایه شده است. در این پژوهش با دو مقوله اصلی یا به عبارتی پدیده مواجه شدیم، پدیده اول ارتباطات از درون تهی شده است که مفهومی است که تقریبا تمام مشارکت کنندگان در مورد آن صحبت کردند. پدیده دوم اداره و کنترل پدیده طلاق می باشد که در واقع به نوعی، پیامد اول است، اما از آن جا که برای زنان از اهمیت زیادی برخوردار است، به عنوان پدیده مستقلی معرفی می شود.

Keywords:

نظریه زمینه ای , تجربه طلاق , زنان مطلقه , مشهد