حسن صفرنیا - استادیار و مسوول بخش مدیریت دانشگاه شهید باهنر کرمان

ودیریت و کیفیت فراگیر رویکردی است که بر مبنای آن مدیریت سازمان با مشارکت تمامی کارکنان، مشتریان و تامین کنندگان به هبود مستمر کیفیت محصولات و خدمات خود اقدام می کند و از این رهگذر به جلب رضایت مشتری می پردازد. مدیریت منابع انسانی استراتژیک نیز الگوی برنامه ریزی شده ای است که با بکارگیری منابع انسانی و انجام اقدامات لازم، کیفیت عملکرد آنها را آن چنان ارتقا می بخشد که دستیابی به اهداف استراتژیک سازمان تضمین گردد.از آنجا که کیفیت مهم ترین وجه مشترک این دو رویکرد و تکیه گاه اساسی این دو نگرش نوین مدیریت است، می توان انتظار داشت که چنانچه این دو دیدگاه به گونه ای تلفیق شود که مکمل یکدیگر باشند، آثار و پیامدهای مثبت آن به مراتب برای سازمان ها، بیش از زمانی است که تنها اثر یکی از این دو رویکرد به کار گرفته شود. هدف این مقاله بررسی مبانی و پیامدهای ادغام این دو نظریه و ارائه چهارچوبی مفهومی است که چگونگی این تلفیق و آثار و پیامدهای ان را نشان می دهد. در راستای این هدف، ضمن تشریح مبانی مدیریت کیفیت فراگیر و مدیریت منابع انسانی استراتژیک، زمینه های مشترک آنها مورد بررسی قرار گرفته و آثار و نتایج مثبت ادغام این دو دیدگاه تشریح شده است.

مدیریت کیفیت فراگیر،مدیریت منابع انسانی استراتژیک،عملکرد سازمانی، مزیت رقابتی پایدار