تحلیل رابطه طایفهگرایی اجتماعات محلی با توسعه سیاسی در شرایط انتخاباتی مطالعه موردی: شهرستان نورآباد ممسنی

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 492

This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JGRD-14-1_003

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

اهداف: طایفهگرایی اساسا مبتنی بر رجحان یک گروه نژادی ، طایفه ای و فرهنگ اجتماعی مشخص بر گروههای دیگر است که در آن انجام تصمیمگیریهای سیاسی مبتنی بر گرایشهای طایفهای بوده و در تضاد با توسعه سیاسی است؛ زیرا توسعه سیاسی، فرآیند دموکراتیزاسیون مبتنی بر نهادینگی ساختارهای سیاسی برخوردار از جامعه مدنی و چرخه مسآلمتآمیز قدرت از طریق وفاق بین نخبگان و تفکیک و افتراق بین ساختها را در بر میگیرد، اما دستیابی به چنین سطحی از توسعه سیاسی در تصمیمگیریها نیازمند گذار از تعصبات قومی و طایفهای است. پدیدهطایفهگرایی اجتماعی سیاسی عمدتا در اجتماعات محلی با ساختارهای طایفه ای عمدتا مشاهده میشود که تدوام آن میتواند اثرات منفی متعددی مانند بیانگیزگی سایر گروههای اجتماعی و انحصارطلبی قدرت سیاسی شود. نمود عینی طایفهگرایی در تصمیمگیریهای سیاسی عمدتا در شرایط انتخاباتی تشدید میشود. در این میان شهرستان ممسنی بهعنوان یکی از شهرستان های استان فارس از جمله مناطق جغرافیایی پیرامونی کشور است که هنوز عناصر سنتی خود را حفظ کرده است. این شهرستان در طی سالیان متمادی زندگی عشیرهای و سنتی داشته است، بهطوری که هویت جغرافیایی و طایفهای یکی از نیرومندترین عوامل اثرگذار بر پایگاه رایآوری نمایندگان این حوزه انتخابیه را شکل میدهد. بنیاد پژوهش کنونی بر این پرسش نهاده شده است که چه رابطهای بین طایفهگرایی و توسع ه سیاسی در اجتماعات محلی وجود دارد روش: دادههای مقاله پیش رو که ماهیتی توصیفیتحلیلی دارد، به روش کتابخانهای و تحلیل آماری دادههای میدانی (پرسشنامه و مصاحبه) گردآوری شده است. در روش میدانی با استفاده از نرمافزار SPSS به تبیین رابطه دو متغیر طایفهگرایی به مثابه متغیر مستقل و توسعه سیاسی بهعنوان متغیر وابسته پرداخته شد.یافتهها/ نتایج: تحقیق نشان داد که بین دو متغیر طایفهگرایی و توسعه سیاسی ارتباط معناداری وجود داشته است. در شهرستان ممسنی بهدلیل حاکمیت بافت سنتی وغلبه عناصر متاثر از این بافت بر عناصر مدرن و تلفیق آن با برخی موانعچالشبرانگیز، فرآیند توسعه سیاسی با موانعی مواجه بوده است. نتیجهگیری: نگرشهای محلیطایفهای یکی از عوامل کلیدی بوده که در توسعهنیافتگی سیاسی شهرستان نورآباد ممسنی نقش داشته و بهعلت عبور ناقص شهرستان از مراحل توسعه سیاسی نظیر انتخابات ، منجر به تثبیت نظام فکری طایفهگرایی شده است.

Authors

حمدالله سجاسی قیداری

استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،

مهدی پورطاهری

دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

وحید صادقی

کارشناسارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سیدمحمدحسین حسینی

کارشناسارشد مطالعات منطقهای، وزارت امور خارجه، تهران، ایران