استراتژی توسعه ی صادرات غیر نفتی کشور براساس درآمد سرانه

صادرات غیر نفتی ایران از مباحث مهم و قابل توجه در سطح کلان کشور بوده و همواره در محافل دانشگاهی و حوزه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و همگی بر لزوم توسعه آن اتفاق نظر دارند. با توجه به اهمیت خاص صادرات غیر نفتی، این مقوله از دیدگاه ها و زوایای متفاوت مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بخش اعظم این مطالعات، صادرات غیر نفتی ایران را از دو دیدگاه ساختاری و یا عرضه مورد مطالعه قرار داده اند. این پژوهش صادرات غیر نفتی ایران را از دیدگاه تقاضا مورد بررسی قرار داده و بر آن است تا بر اساس نظریه لیندر، تغییرات درآمد سرانه در ایران را بر صادرات غیر نفتی مورد بررسی قرار دهد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که همزمان با کاهش درآمد سرانه در ایران صادرات غیر نفتی از سوی قاره اروپا به سوی قاره آسیا تغییر مسیر داده است. به عبارت دیگر همزمان با کاهش درآمد سرانه در ایران صادرات غیر نفتی از سوی کشورهایی که درآمد سرانه بالاتری از ایران دارند (کشورهای آیایی) به سوی کشورهایی که درآمد سرانه مشابه با ایران دارند (کشورهای آسیایی) سوق پیدا کرده است.

Keywords:

استراتژی , درآمد سرانه , صادرات , غیر نفتی , ایران