بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد سالمندان در مورد شیوه زندگی سالم در دوران سالمندی در شهر تهران

زمینه و هدف: در هزاره سوم، پیری بیش از گذشته بصورت یک واقعیت عمده جهانی جلوهگر شده است. پیشرفتهایی که درزمینههای مختلف به ویژه بهبود تغذیه، کنترل بیماریهای عفونی و سالم سازی محیط حاصل شده است، سبب گردیده که انسانها عمر بیشتری داشته باشند و چالش قرن بیستم که زنده ماندن در قرن جدید بود به زندگی کردن با کیفیت برتر تبدیل شود، و رویکرد شیوهزندگی سالم در سالمندان مورد توجه کلی قرار گرفت. با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد سالمندان شهر تهران درباره شیوه زندگی سالم در دوران سالمندی، در سال 1386 انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی، نمونه گیری به روش تصادفی خوشهای و نمونهها شامل 450 سالمند، 60 سال و بالاتر ساکن شهر تهران بودند. ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت بود که با مراجعه به درب منازل به روشمصاحبه تکمیل گردید. دادهها پس از ورود در نرم افزار SPSS18 ،مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: از کل سالمندان مورد پژوهش 6/54 % مرد بودند.به طور کلی افراد مود مطالعه از سطح آگاهی متوسط و نگرش و عملکردنسبتا خوبی برخوردار بودند میانگین نمرات مردان در سه حیطه بیشتر از خانمها بود. با افزایش سن دانش، نگرش وعملکرد سالمندان کاهش مییافت و این ارتباط معنی داربود (01/0=p .(همچنین بین آگاهی، نگرش وعملکرد با جنسیت، سواد، درآمد و زنده بودنهمسر رابطه آماری معنی دار وجود داشت. بین عضویت در تشکلهای مردمی و آگاهی و نگرش و عملکرد رابطه معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به یافتههای این پژوهش، برنامه ریزی جامع و دقیق جهت بهبود دانش و نگرش و عملکرد افراد درباره شیوهزندگی سالم با رویکرد عوامل اجتماعی موثر بر سلامت ضروری است و فراهم کردن زمینه مشارکت و عضویت این گروه سنی در انجمنها و تشکلهای مردمی مورد تاکید است .

Keywords:

سالمند , شیوه زندگی سالم , آگاهی , نگرش , عملکرد