طراحی الگوی ارزیابی سطح مدیریت دانش در سازمانهای صنعتی ایران

در دنیای امروز،سرمایه دانش و خردمندی تنها راه ایجاد ثروت در سازمان ها وجوامع است. سرمایه های طبیعی وانسانی زما نی به ثروت تبیدل می شوند کهبا سرمایه دانش آمیخته وعجین شده باشند. دانش، اطلاعات، دارایی های معنوی، تخصص، صلاحیت های حرفه ای، ابزارهای تولید ثروت اند و جوامعی که فاقد این ابزار ها باشد فقیر محسوب می شوند. توانمندی امروز در گرو دارا بودن سرمایه دانش بوده و بکارگیری مجموعه ظرفیت های ذهنی خلاق است که به طور موثری توسعه وپیشرفت را ممکن می سازد. امروز سازمانها نیز دریافتند که هیچ سرمایه ای به اندازه دانش نمی تواند آنها را در دنیای رقابتی مطلوب قرار دهد . لذا بیش از هر عامل دیگر کارکنان سازمان به عنوان صاحبان دانش و مهمترین سرمایه های سازمان مورد توجه قرار گرفته اند و مدیریت دانش به عنوان ابزاری که میتواند دانش موجود را گردآوری ونظم پویایی بخشیده ودر کل سازمان اشاعه دهد، اهمیت یافته است. اما تجربه بسیاری از شرکتها در مورد مدیریت دانش به شکست انجامیده است واین به آن جهت است که برای مدیریت دانش الگوی ارزیابی مناسبی بکار برده نشده وبه آن عنوان امری موقت و زودگذر نگریسته شده است. دراین مقاله بر پایه پژوهش انجام شده مؤلفه های مؤثردر مدیریت دانش تعیین وبر اساس این مؤلفه ها الگویی برای ارزیابی مدیریت دانش نیز تعین می گردد. این مؤلفه ها عبارتند از:تشخیص دانش،تحصیل،دانش، بکارگیری دانش، اشتراک دانش، توسعه دانش ونگهداری دانش. هر کدام ازاین مؤ لفه ها نیز به عواملی دیگر تقسیم شده اند. دو سازمان از صنعت خودرو سازی کشور که بیشترین تولید وسهم بازار خودرو کشور را داشته اند بعنوان موارد مورد مطالعه انتخاب شده هند وبا جمع آوری اطلاعات وبررسیهای آماری بر روی داده ها ، تجزیه وتحلیل نهادی انجام ونتایج در قالب الگو نهائی ارائه گردید، تا الگوی مزبور در وادی عمل کارایی خود را نشان دهد.

Keywords:

دانش , مدیریت دانش , ارزیابی دانش , سطح دانش , صنعت خودرو