احمدرضا یزدانبخش - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدرضا مسعودی نژاد - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، عضو موسس مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیتها، گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
ستار محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

زمینه و هدف: درمیان مواد هیومیکی موجود در آب، اسید هیومیک بعنوان مهمترین ترکیب پیشساز تشکیل محصولات جانبی ناشی از کلرزنی مطرح است. حذف اسید هیومیک، کاهش تولید ترکیبات جانبی ناشی از کلرزنی آب را بدنبال دارد. این مطالعه با هدف بررسی کارآیی O3 ،UV و O3/UV در راکتور با جریان قالبی جهت حذف اسید هیومیک از آب انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه در سه مرحله برروی نمونههای سنتتیک آب حاوی غلظتهای مشخص از اسید هیومیک در یک سیستم تلفیقی UV و ازنزنی با جریان قالبی در مقیاس آزمایشگاهی انجام گردید. در مرحله اول مطالعه، تاثیر ازن و UV با هم و در مراحلدوم و سوم، تاثیر ازن و UV به طور جداگانه در حذف اسید هیومیک مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد با غلظت اولیه اسید هیومیک 15 میلیگرم در لیتر، pH برابر 8 ، غلظت ازن تزریقی 5/3 گرم در ساعت، زمانواکنش 25 دقیقه و با حضور UV و ازن، درصد حذف اسید هیومیک 7/74 %بدست آمد. این در حالی است که در شرایط مشابه و با کاربرد ازن و UV به تنهایی، به ترتیب 69 و 21 درصد حذف اسید هیومیک حاصل شد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کاربرد ترکیبی O3/UV ،کاراتر از بکارگیری ازن و UV به تنهایی میباشد. ازن راندمان بیشترینسبت به UV در حذف اسید هیومک دارد که میتواند بخاطر قدرت اکسید کنندگی بالای ازن و رادیکالهای OH باشد.

اکسیداسیون پیشرفته، O3/UV ،اسید هیومیک