بررسی میزان آگاهی، آموزش و مشارکت عمومی در مدیریت پسماند: مطالعه موردی در شهر تهران

زمینه و هدف: مشارکت عمومی در مدیریت اصولی پسماند شهری نقشی حیاتی دارد و اطلاع رسانی آموزش و توانمندسازی از ملزومات استفاده از این پتانسیل هستند. در این مطالعه، میزان آگاهی، آموزش و مشارکت عمومی در مدیریت پسماند در شهر تهران در سال 1391 ورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: پس از بررسی وضعیت کلی مدیریت پسماند در شهر تهران، پرسشنامهای در جهت اهداف مطالعه تنظیم گردید و تعداد 500 واحد مسکونی بعنوان نمونه به روش تصادفی از مناطق 22 گانه شهرداری انتخاب و ارزیابی شدند. تمام مراحل این طرح با رعایت موازین اخلاقی و پژوهشى انجام شد. یافتهها: تنها حدود یک سوم مردم از سطح آگاهی مناسب در زمینه مدیریت پسماند برخوردار بودند. وضعیت کلی آموزش مردم در زمینه مدیریت پسماند نیز نامطلوب بود، سطح آموزش دریافتی 86 %مردم ضعیف یا بسیار ضعیف بدست آمد. مشارکت عمومی در مدیریت پسماند در زمینههای مختلف متفاوت بود. مشارکت در فعالیتهایی نظیر پرهیز از ریخت و پاش پسماند و رعایت زمانبندی در انتقال پسماند به مخازن جمع آوری نسبتا مناسب بود، در زمینههای کاهش تولید پسماند و جداسازی اجزاء قابل بازیافت، مشارکت نسبتا کمتری مشاهده شد و جداسازی پسماند خطرناک و تولید کمپوست خانگی بعلت عدم وجود امکانات و آموزش، صورت نمیگرفت.نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که برای افزایش میزان مشارکت عمومی در مدیریت پسماند، عالوه بر آموزش عمومی باید امکانات الزم برای مشارکت مردم فراهم شده و گسترش یابد. تکرار و استمرار برنامههای آموزشی، آموزش چهره به چهره و استفاده بیشتر از رسانههای تلویزیون و اینترنت مورد تاکید است.

Keywords:

آموزش عمومی , مشارکت عمومی , پسماند شهری , شهر تهران